Jujutsu - Η Ευγενική Τέχνη
Το Jujutsu είναι αναμφίβολα η παλαιότερη από τις ιαπωνικές τέχνες και οτιδήποτε παλαιότερο θα προερχόταν κυρίως από την Κίνα. Καθώς οι πρώτες πραγματικές πολεμικές τέχνες προήλθαν από εκεί, όταν μια θρυλική φιγούρα που ονομαζόταν Μποντιντάρμα (BODHIDHARMA) εφηύρε έναν τρόπο να προστατεύει κανείς τον εαυτό του χρησιμοποιώντας τα χέρια και τα πόδια του. Και στα ταξίδια του κατέληξε να τις διδάσκει στους μοναχούς Shaolin.
Το Ζουζούτσου ή Ζίουζίτσου όπως το λένε κάποιοι, (ο πρωτότυπος ιαπωνικός όρος είναι Jujutsu), είναι μια ιαπωνική πολεμική τέχνη που χρονολογείται εκατοντάδες χρόνια πριν από τον 17ο αιώνα ή και πριν (η λέξη δεν εμφανίστηκε πριν από τον 17ο αιώνα). Πρόκειται για ένα σύστημα μάχης σε κοντινή απόσταση, όπου ο γνώστης του Jujutsu χρησιμοποιεί μια μορφή άοπλης μάχης (ή σε ορισμένες περιπτώσεις ένα όπλο μικρού βεληνεκούς) για να νικήσει έναν οπλισμένο ή θωρακισμένο αντίπαλο.
Η ιδέα ήταν ότι στη φεουδαρχική Ιαπωνία οι Σαμουράι που έρχονταν αντιμέτωποι μεταξύ τους, συνήθως αφού κατέβαιναν από το άλογό τους., θα χρησιμοποιούσαν μια σειρά από κλειδώματα των αρθρώσεων, ρίψεις και χτυπήματα από κοντά για να εξουδετερώσουν τον αντίπαλό τους, καθώς η προσπάθεια να χτυπήσουν έναν αντίπαλο καλυμμένο με πανοπλία κατά καιρούς θα αποδεικνυόταν επιπόλαιη.
Χρησιμοποιώντας την ίδια την ενέργεια και τη δύναμη του επιτιθέμενου εναντίον του, ο γνώστης του Τζουτζούτσου θα μπορούσε να ρίξει κάτω έναν σαμουράι με πανοπλία και να ζήσει για να διηγηθεί την ιστορία.
Το μέγεθος δεν είχε σημασία
Χαρακτηρίστηκε «Η Ευγενική Τέχνη» επειδή το μέγεθος δεν είχε σημασία, αν οι τεχνικές εκτελούνταν σωστά, ένας μικρότερος αντίπαλος μπορούσε να τα βγάλει πέρα με έναν πολύ μεγαλύτερο αντίπαλο.
Στην πραγματικότητα το Ζουζούτσου είναι μια τεράστια και ποικίλη τέχνη που πιστεύεται ότι υπάρχει κάτι στην περιοχή των περισσότερων από χίλια στυλ Jujutsu, καθώς οι οικογένειες επινόησαν τη δική τους μορφή που διδάσκονταν μόνο στα μέλη της οικογένειας. (Για παράδειγμα, μία μορφή μπορεί να έχει μόνο δύο ή τρεις ασκούμενους, ενώ άλλες μπορεί να έχουν χιλιάδες).
Στην πράξη το Ζουζούτσου υπήρχε σε κάποια μορφή από τον 12ο αιώνα. Ήταν η περίοδος Muromachi από το 1333 έως το 1573 που αυτό που τώρα αναφέρεται ως Old Style Jujutsu τώρα, όπου οι Σαμουράι αντιμετώπιζαν αντιπάλους με μεγαλύτερο πλεονέκτημα, όπως π.χ. να έχουν ένα μεγάλο σπαθί και να πρέπει να τον εξουδετερώσουν χρησιμοποιώντας ένα μικρότερο όπλο ή ακόμα και να τον αρπάξουν. (η σκέψη του να αρπάξεις κάποιον με ένα μακρύ σπαθί μου ακούγεται επικίνδυνη αν με ρωτάτε).
Για το σύγχρονο αντίστοιχο που εμφανίστηκε τον 17ο αιώνα και περισσότερο αργότερα ακόμα στην περίοδο Έντο της Ιαπωνίας ή ακόμα και στην περίοδο Τοκουγκάβα της Ιαπωνίας (τέλη του 1800 ), πιστεύεται ότι υπήρχαν περίπου 2000 διαφορετικά στυλ Ζουζούτσου εκείνη την εποχή.
Πολλά συστήματα ή δεν θεωρούνται άμεσες μορφές του Old Style Jujutsu, γνωστού ως Nihon Ryu, στυλ όπως το Hojojutsu που χρησιμοποιούσε τη χρήση ενός κορδονιού ή σχοινιού για να δέσει τον αντίπαλό ή το ευρύτερα γνωστό Takenouchi Ryu Jujutsu που επικεντρώθηκε στη χρήση του Tanto, των βεντάλιων και παρόμοιων. Αυτά θεωρούνται στυλ Nihon .
Σύγχρονο Ζουζούτσου
Τα πιο σύγχρονα στυλ που συνδέονται περισσότερο με αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι γνωστά ως Gendai Jujutsu (Σύγχρονο Ζουζούτσου). Μερικές από αυτές τις μεταγενέστερες τέχνες έχουν υιοθετηθεί από την επιβολή του νόμου στην Ιαπωνία και έχουν εξελιχθεί σε εξειδικευμένα συστήματα με αποκλειστικό σκοπό την επιβολή της αστυνομίας, όπως το Keisatsujutsu (αστυνομική τέχνη) και το Taiho Jujutsu (τέχνη σύλληψης) που χρησιμοποιείται από την αστυνομία του Τόκιο.
Προφανώς από αυτό προήλθαν και άλλα στυλ όπως το Τζούντο το οποίο εφευρέθηκε από έναν μεγάλο δάσκαλο του Ζουζούτσου, τον “Jigoro Kano”. Αλλά το στυλ του Jigoro ήταν αυτό που έπαιρνε τις καλύτερες και πιο χρήσιμες κινήσεις από τα διάφορα στυλ του Ζουζούτσου και έφτιαχνε το δικό του στυλ.
Στην πραγματικότητα ήταν ένα εναλλακτικό στυλ του Ζουζούτσου και ήταν γνωστό ως Kano Jujutsu. Ο Kano βρήκε πράγματι ελαττώματα στο στυλ του Τζουτζούτσου όταν ένας από τους ασκούμενούς του ήρθε αντιμέτωπος με έναν δάσκαλο του Fusen Jujutsu με το όνομα Matemon Tanabe, ο οποίος νίκησε τον άνθρωπο του Kano στην πρόκληση.
Αυτό έκανε τον Kano να υιοθετήσει πολλά από τα ιδανικά του Fusen Jujutsu και να τα ενσωματώσει στο δικό του στυλ, έτσι ο Kano δημιούργησε το Judo, αλλά στο σύγχρονο κόσμο το ιδανικό του Judo έχει αποδυναμωθεί με πολλές από τις αρχικές τεχνικές να έχουν αφαιρεθεί και έμεινε το Judo που έχουμε σήμερα, το οποίο είναι μια σκιά του οράματος του Jigoro Kano.
Υπάρχουν κάποιες σχολές που διδάσκουν ακόμα το Τζούντο όπως το εφηύρε ο Jigoro Kano, αλλά αυτές είναι ελάχιστες στη Δύση.
Στην πραγματικότητα το Brazilian Jujutsu έχει περισσότερες ρίζες στο όραμα του Jigoro Kano από το σύγχρονο Judo που βλέπουμε σήμερα. Το Brazilian_Jujutsu έχει απογειωθεί σε μεγάλο βαθμό, αυτή η μορφή της τέχνης επικεντρώνεται περισσότερο στη μάχη στο έδαφος όταν ο αντίπαλος έχει πέσει στο πάτωμα. Θα εμβαθύνουμε περισσότερο στο Brazilian_Jujutsu σε μια άλλη σελίδα.
Το Ζουζούτσου είναι μια πραγματική μορφή τέχνης των Σαμουράι και στην ουσία εμφυσά μέσα του την αληθινή έννοια του Bushido.
