Η αληθινή ιστορία που άγγιξε την καρδιά του Μεγάλου Δασκάλου

Ο kancho Kanazawa στις μακιβάρες της Παρασσίου

Μέσα από τις εμπειρίες του kancho Kanazawa, αποκαλύπτεται όχι μόνο η τεχνική αριστεία, αλλά και η πνευματική διάσταση της πολεμικής τέχνης που δίδαξε σε όλη του τη ζωή. Τα προσωπικά λόγια του Μεγάλου Δασκάλου Χιροκάζου Καναζάβα (Hirokazu Kanazawa Dai sensei), ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Shotokan Karate παγκοσμίως, μας μεταφέρουν βαθιά συναισθήματα, ελπίδα, συγκίνηση και το απέραντο μεγαλείο της καρδιάς του.
Κάθε συνάντηση στο μονοπάτι του kancho Kanazawa είχε ένα βαθύτερο μάθημα – ένα μάθημα που ξεπερνά τις τεχνικές και τις φόρμες του καράτε και αγγίζει την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτή η συγκεκριμένη ιστορία μας προσφέρει πολύτιμα διδάγματα για το πώς να προσεγγίζουμε τη ζωή με αξιοπρέπεια, θάρρος και πληρότητα.

Η αξέχαστη συνάντηση στο Cork

Το 1996, ο kancho Kanazawa επισκέφθηκε το Cork της Ιρλανδίας για ένα σεμινάριο καράτε. Εκεί, ο ηγέτης του τοπικού Dojo, Abe McCarthy sensei, του μίλησε για έναν νεαρό μαθητή που επιθυμούσε διακαώς να τον συναντήσει. Το όνομά του ήταν Killian Hourahan, ένα 12χρονο αγόρι που συνοδευόταν από νοσοκόμα.
Ο kancho Kanazawa παρατήρησε αμέσως πως το παιδί είχε χάσει σχεδόν όλα του τα μαλλιά – αποτέλεσμα της σκληρής χημειοθεραπείας που υποβαλλόταν για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας. Οι γιατροί είχαν διαγνώσει πως βρισκόταν σε τερματικό στάδιο και του είχαν δώσει μόνο δύο μήνες ζωής.
Παρά την τραγική του κατάσταση, ο Killian είχε αναπτύξει ένα βαθύ πάθος για το καράτε, ασκούμενος τακτικά τα τελευταία δύο χρόνια. Γνώριζε πλήρως την κατάστασή του και τη μοίρα που τον περίμενε, αλλά είχε μια τελευταία επιθυμία – να συναντήσει τον kancho Kanazawa, έναν θρύλο του καράτε που θαύμαζε βαθιά.
«Όταν άκουσα ότι έρχεστε στο Cork, ήθελα να πραγματοποιήσω αυτή την τελευταία επιθυμία», εξήγησε ο Killian στον kancho Kanazawa. «Κάτι που θα μείνει στη μνήμη μου, να σας δω και να σας μιλήσω προσωπικά».

Η δύναμη του πνεύματος του καράτε

Ο kancho Kanazawa υπογράφει μια αφιέρωση στο βιβλίο μου.

Παρά την εξασθένησή του, ο νεαρός Killian προπονήθηκε σκληρά για μιάμιση ώρα, ακολουθώντας το ρυθμό όλων των συνασκουμένων του στο dojo. Η αποφασιστικότητα και το αδάμαστο πνεύμα του συγκίνησαν βαθιά τον kancho Kanazawa.
Με βαθιά ενσυναίσθηση, ο kancho Kanazawa τοποθέτησε το χέρι του στο σώμα του αγοριού και για αρκετή ώρα κυκλοφόρησε το “Ki” του (την εσωτερική ενέργεια) μέσα στο σώμα του νεαρού μαθητή. Χαϊδεύοντάς τον απαλά, προσευχήθηκε ώστε «το καλό αίμα και η ενέργεια να διοχετευθούν από το χέρι του στο σώμα του Killian».
Ο Killian κοίταξε τον Μεγάλο Δάσκαλο με ένα φωτεινό χαμόγελο και είπε με αποφασιστικότητα: «Θα συνεχίσω να προπονούμαι και θα ζήσω όσο περισσότερο μπορώ για τους δύο μήνες που μου απομένουν. Το Καράτε είναι τώρα το στήριγμά μου, η δύναμή μου».

ΔΩΡΕΑΝ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΟ

Ξεκινήστε ένα μεταμορφωτικό ταξίδι στον κόσμο των πολεμικών τεχνών με ένα δωρεάν δοκιμαστικό μάθημα στο Yuukikan Dojo! Πιστεύουμε ότι ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβετε τα μοναδικά οφέλη του dojo μας είναι να πάρετε μια γεύση από πρώτο χέρι.

ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ

Μια απροσδόκητη εξέλιξη

Με τον kancho Kanazawa τον Γ. Παναγιωτίδη και τον υιό Νομπουάκι

Έξι μήνες αργότερα, όταν ο kancho Kanazawa επέστρεψε στο Cork, έμεινε έκπληκτος και συγκινημένος διαπιστώνοντας πως ο Killian ήταν ακόμα ζωντανός. Ο νεαρός μαθητής συνέχιζε να προπονείται με την ίδια αφοσίωση που είχε υποσχεθεί. Αυτό έδωσε στον kancho Kanazawa μια αχτίδα ελπίδας πως ίσως υπήρχε μια πιθανότητα ανάκαμψης.
Το καράτε είχε γίνει για τον Killian όχι απλώς μια φυσική άσκηση, αλλά ένας τρόπος ζωής, μια πηγή ψυχικής δύναμης που τον βοηθούσε να αντιμετωπίσει τον αγώνα του καθημερινά. Με κάθε kata, με κάθε τεχνική, ο Killian επιβεβαίωνε τη θέλησή του για ζωή, καλλιεργώντας το πνεύμα του Karate-Do που ο kancho Kanazawa είχε διδάξει σε χιλιάδες μαθητές παγκοσμίως.
Βλέποντας την αφοσίωση και τη σταθερή πρόοδο του νεαρού μαθητή, ο kancho Kanazawa αποφάσισε να του απονείμει τη μαύρη ζώνη – μια αναγνώριση όχι μόνο της τεχνικής του επάρκειας, αλλά και του απαράμιλλου πνεύματός του.

Η τελευταία συνάντηση

Ο kancho Kanazawa με τον μεγάλο του γιό στο σεμινάριο.

Δύο χρόνια μετά την πρώτη τους συνάντηση, ο kancho Kanazawa επισκέφθηκε ξανά το Cork. Αυτή τη φορά, ο Killian φαινόταν εξαιρετικά αδύναμος και καταπονημένος. Η υγεία του είχε επιδεινωθεί σημαντικά.
«Sensei», είπε ο Killian με φωνή που μόλις ακουγόταν, «οι γιατροί μου είπαν ότι έχω μόνο μία εβδομάδα ζωής. Νομίζω ότι αυτό είναι πραγματικά το τέλος και δεν θα έχω την ευκαιρία να σας δω ξανά. Αλλά θα ήθελα πολύ να προπονηθώ μαζί σας για τελευταία φορά. Αισθάνομαι πολύ αδύναμος, γι’ αυτό παρακαλώ συγχωρέστε με αν η απόδοσή μου είναι στο μισό της συνηθισμένης».
Ο kancho Kanazawa, συγκρατώντας με δυσκολία τη συγκίνησή του, απλώς έγνεψε καταφατικά. Παρακολούθησε με δέος καθώς ο Killian, χρησιμοποιώντας και την τελευταία ουγκιά ενέργειας του εξασθενημένου σώματός του, ολοκλήρωσε τον εκπαιδευτικό γύρο με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα.
Όταν τελείωσαν, ο kancho Kanazawa τού απηύθυνε λόγια που φανέρωναν τη βαθιά πνευματική διάσταση του καράτε: «Δεν χρειάζεται να φοβάσαι το θάνατο, Killian, γιατί έζησες κάθε στιγμή που είχες με πληρότητα. Θα έχεις την καλύτερη θέση στον ουρανό».
Ο νεαρός μαθητής φάνηκε ικανοποιημένος και απάντησε με γαλήνη: «Είμαι πραγματικά χαρούμενος που μπόρεσα να κάνω Karate-Do μέχρι το τέλος. Είμαι πραγματικά περήφανος για τον εαυτό μου». Τέλος, ζήτησε να τραβήξουν μια φωτογραφία μαζί. Ο kancho Kanazawa ένιωσε τη ζεστασιά του σώματος του Killian καθώς το χέρι του αγοριού έσφιγγε το δικό του, και μαζί κοίταξαν την κάμερα σε μια στιγμή βαθιάς σιωπής.

Το διαχρονικό μάθημα

Ο kancho Kanazawa διαλέγει το ψάρι που θα φάει.

Έξι μήνες αργότερα, όταν ο kancho Kanazawa επέστρεψε στην Ιρλανδία, ο Killian δεν ήταν πια εκεί. Είχε φύγει από τη ζωή ακριβώς μία εβδομάδα μετά την τελευταία τους συνάντηση, όπως είχε προβλέψει. Παρόλο που ο Μεγάλος Δάσκαλος γνώριζε ότι αυτό θα συνέβαινε, τίποτα δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα που κύλησαν στο πρόσωπό του.
Ο kancho Kanazawa συλλογίστηκε βαθιά: «Ξεπερνώντας τα ζητήματα της ζωής και του θανάτου, ο Killian αντιμετώπισε το πεπρωμένο του με γενναιότητα όπως ελάχιστοι άνθρωποι έχουν κάνει ποτέ. Μερικοί άνθρωποι ζουν πολλά χρόνια, άλλοι φεύγουν νέοι. Η ζωή του Killian διήρκεσε μόνο 14 χρόνια, αλλά η προσέγγισή του να ζει πλήρως κάθε δευτερόλεπτο μπορεί να συγκινήσει και να εμπνεύσει όλους μας, δίνοντάς μας δύναμη στις πιο δύσκολες στιγμές μας».
Ο kancho Kanazawa συχνά μοιραζόταν αυτή την ιστορία στα σεμινάριά του παγκοσμίως, τονίζοντας πως η ουσία του Karate-Do δεν βρίσκεται στις τεχνικές ή στις νίκες σε αγώνες, αλλά στην καλλιέργεια ενός αδάμαστου πνεύματος που μπορεί να αντιμετωπίσει με αξιοπρέπεια ακόμα και τις πιο σκληρές προκλήσεις της ζωής.
«Εννοείται πως είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους που εμπνεύστηκαν από τον Killian», ομολογούσε ο kancho Kanazawa. «Η διδασκαλία του καράτε μού έδωσε πολλά, αλλά οι μαθητές όπως ο Killian μού έχουν διδάξει ακόμα περισσότερα για το τι σημαίνει πραγματικά το Karate-Do ως τρόπος ζωής».