Ακολουθεί μια μικρή ανάλυση σχετικά με το Ελληνικό καράτε και το συνδρομο «Εσκομπαρ» αλλά και γενικώτερα τον αθλητισμό.
Επέστρεψα στην Ελλάδα στα μισά της δεκαετίας του 2000. Έζησα περίπου την μισή μου ζωή στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων, Ιαπωνία, την γενέτειρα του καράτε. Άκουσα και είδα πολλά, αλλά συνδρομο «Εσκομπαρ» μόνο εδώ συνάντησα. Χάλασα ένα σκασμό χρήματα για να κάνω ένα ντόζο που ήταν εξ αρχής καταδικασμένο, όμως όταν ξεκίνησα απλά δεν μπορούσα να το φανταστώ. Μετά από διάφορες παραινέσεις γνωστών πήγα να συνεργαστώ ξανά με άτομο το οποίο ήταν και μία από τις αιτίες που ήθελα να φύγω από την Ελλάδα και να μην ασχοληθώ καθόλου με καράτε.
Αν ήταν κάτι που αντιπαθούσα στην κοινωνία του τότε, ήταν το «πάμε να τα αρπάξουμε». Δηλαδή, να οικειοποιηθούμε πόρους και θέσεις για τα οποία δεν δουλέψαμε και πολύ πιθανόν να μην τα αξίζουμε. Καλώς ή κακώς αυτά, δεν ήταν ποτέ, οι αρχές μου. Αυτά είναι πλέον κανόνας.
«Υπάρχουν χίλια χτυπήματα στα κλαδιά του κακού για έναν που χτυπάει τη ρίζα».
===
Το απόσπασμα είναι του Χένρυ Δαβίδ Θορώ. Αυτή η φράση αναδεικνύει την ιδέα ότι να αντιμετωπίζεις τη βαθύτερη αιτία ενός προβλήματος είναι πιο αποτελεσματικό από το να αντιμετωπίζεις μόνο τα εξωτερικά του σημάδια. Στη μεταφορική έννοια, υποδηλώνει ότι αντί να ασχολείσαι με τα ορατά “κλαδιά” (συμπτώματα) ενός προβλήματος, είναι πιο εποικοδομητικό να επικεντρωθείς και να εξαλείψεις τη “ρίζα” ή την ουσιαστική αιτία για μακροπρόθεσμη αλλαγή και βελτίωση.
===
Καρατε και συνδρομο «Εσκομπαρ» | τα νταν του καρατε
Για να μην λέμε λόγια χωρίς παραδείγματα. Μέχρι το 2004 γενικός δερβέναγας στο Ευρωπαϊκό σότοκαν καράτε ήταν ο Κ. Ενοέντα αρχιεκπαιδευτής στην Αγγλία και μέλος της JKA. Όλοι επιθυμούσαν ένα Ιαπωνικό νταν καθώς δίνει κύρος και αναγνώριση, έτσι όσοι έδιναν εξετάσεις για Ιαπωνικό νταν στο Σότοκαν έπρεπε να περάσουν αναγκαστικά από τον Ενοέντα. Όσοι δεν ήθελαν είτε γιατί δεν μπορούσαν, ή γιατί τους είχε διώξει για απρεπή συμπεριφορά ο Ενοέντα υπήρχαν και οι αδελφοί Γιόργκα στην Γιουγκοσλαβία ή ακόμη ο Νισιγιάμα της ITKF. Μάλιστα αν ήταν τυχεροί τσιμπούσαν και ένα παραπάνω νταν για δώρο μιας και έφερναν νέο αίμα στην οργάνωση και η ζωή συνεχιζόταν. Π.χ. Πήγαινες με 1ο νταν και αντί να δώσεις για 2ο έδινες για 3ο μιας και το 2ο το έπαιρνες δώρο.
Έτσι οι «μάγκες» του Ελλ. καράτε πρέπει να σκέφτηκαν: γιατί να μας παίρνει όλα τα λεφτά ο «σχιστομάτης»; Έθεσαν λοιπόν σαν προαπαιτούμενο προτού να δώσει κανείς για νταν στον Ενοέντα (Dan JKA) να περάσει μια φορά από το ταμείο της Ελληνικής οργάνωσης Σότοκαν για νταν και άλλη μια φορά από το ταμείο της επίσημης Ομοσπονδίας. Κατά διαβολική σύμπτωση (;) η Ελληνική οργάνωση Σότοκαν είχε ως εξεταστές τους ίδιους που εξέταζαν και για νταν στην ΕΛΟΚ. Δηλαδή, όλοι εξετάζονταν 3 φορές για το ίδιο νταν και τις 2 πλήρωναν για την εξέταση τα ίδια άτομα. Το αστείο είναι ότι κάποιοι εξεταστές δεν είχαν τον παραμικρό ηθικό ενδοιασμό να δηλώσουν στα δικαστήρια πως το έκαναν αφιλοκερδώς. Έτσι δεν είχαν πρόβλημα να ψευδορκήσουν στο δικαστήριο κατά του Ευθ. Περσίδη και να καταδικαστεί. Χωρίς ιδιαίτερες εξαιρέσεις αυτές ήταν και είναι οι επικρατούσες νοοτροπίες στο καράτε. Αυτό το κόλπο με τα νταν συνεχίζεται και στις μέρες μας. Κάποιοι εξακολουθούν και δίνουν νταν αντί αντιτίμου τα οποία δεν αναγνωρίζ<ονται σε κανένα μέρος του κόσμου επειδή καμμία αρχή του καράτε δεν αναγνωρίζει όσους τα δίνουν. Ακόμα όσοι προσπαθούν να πουλήσουν εφφέ αγοράζουν (αυτή είναι η σωστή λέξη) νταν της Παγκόσμιας (;) Ομοσπονδίας αντί 100 € και παριστάνουν τους ειδικούς.
Καρατε και συνδρομο «Εσκομπαρ» | η ανοδος
Αυτά είδε ο «Εσκομπάρ» και σαν άνθρωπος με ικανότητες και δικτυωμένος πολιτικά, τα οργάνωσε αλλά κανόνισε να είναι αυτός που παίρνει την μερίδα του λέοντος. Δεν προσπαθώ να πω πως όσοι πορεύτηκαν μαζί του, ήταν κατ’ ανάγκην κακοί. Δεν τους λες όμως και επιτομή της τιμιότητας. Από ένα σημείο και μετά δεν υπήρχαν άτομα να σταθούν απέναντι στο πρόβλημα. Το πρόβλημα αυτό, έχει διαβρώσει τα πάντα και έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχη νοοτροπία. Κύριος εκφραστής της νοοτροπίας αυτής ήταν ο «Εσκομπάρ». Κρατούσε στο χέρι μέχρι και υπαλλήλους της ΓΓΑ οι οποίοι διαχρονικά επιδίδονται σε πλιάτσικο πόρων (σύμφωνα με τους ίδιους*), ενώ, επειδή ήταν κατάλληλα δικτυωμένος με πολιτικά κοννέ, βρισκόταν πάντα καβάλλα στο κύμα, με οποιαδήποτε αλλαγή κυβέρνησης. Στο μεταξύ είχαν εφευρεθεί διάφορες κομπίνες για υφαρπαγή πόρων ή για την επάνδρωση θέσεων. Πχ. αυτές των διαιτητών που κανόνιζαν τα αποτελέσματα των αγώνων.
* Θεοδωροβία Πλακά εναντίον Γιάννη Ανδριανού!
Στημένοι αγώνες; Φυσικά. Ένα παράδειγμα είναι αυτό με το παιδί του υπουργού. Άλλο ένα χτυπητό παράδειγμα στημένων αγώνων είναι η περίπτωση κάποιου «συνεργάτη» και καλλιτέχνη της κυβίστησης που αναφέρεται παρακάτω. Την χρονιά που το παιδί του τελείωνε το λύκειο, κανόνισε να πάρει 2 πανελλήνιες νίκες μέσα στην 3άδα. Υπάρχει όμως και μια άλλη περίπτωση που μας ανέφερε φίλος. Σε αγώνες περιφέρειας ο προαναφερόμενος «συνεργάτης» διέκοψε αγώνα κάτα όταν το άτομο που διαγωνιζόταν μαζί με αθλητή του φίλου έκανε λάθος. Σταμάτησε τον αγώνα, του διόρθωσε το λάθος και στην συνέχεια τον ανακήρυξε νικητή. Στην έντονη διαμαρτυρία του φίλου, τον «συνεργάτη» κάλυψαν αμέσως ο «Εσκομπάρ» και η γυναίκα του. Πολλοί από ανάγκη αναγκάστηκαν να συμπλεύσουν με τον «Εσκομπάρ» αυτός και άλλοι όμως συνεργάστηκαν μαζί του ανερυθρίαστα. Συνήθως ήταν αυτοί που δεν είχαν την παραμικρή ικανότητα για να διακριθούν. Το χειρότερο είναι, ότι όταν οι παλιοί συνεργάτες του «Εσκομπάρ» τα έσπασαν μαζί του το 2014 για τα φράγκα, δεν δίστασαν ούτε στιγμή να εμφανιστούν ξανά με το φωτοστέφανο του μάρτυρα. Ακόμη και οι ψευδομάρτυρες βγήκαν με την πανοπλία του λευκού ιππότη.
Καρατε και συνδρομο «Εσκομπαρ» | η πτώση
Πέρασε ο καιρός. Το 2021 η κατάσταση άλλαξε κάπως παρά το γεγονός ότι όσο ο καιρός περνά η πολιτεία μεταμορφώνεται από κοινοβουλευτική δημοκρατία σε ολιγαρχική δικτατορία.
Η κατάσταση στο καράτε έχει αλλάξει αρκετά και εν πολλοίς έγινε αντιληπτό και τι κάνουν οι Ιαπωνικές οργανώσεις. Οι εσωτερικές διασπάσεις του κάποτε αρραγούς μετώπου της JKA έχουν μεταφερθεί και στην Ευρώπη. Ύστερα από το SKIF το 1977 οι διασπάσεις στο παραδοσιακό καράτε υπάρχουν πλέον παντού. Νομίζω πως ο κύριος λόγος είναι οικονομικός. Στο εσωτερικό της Ιαπωνίας ο ανταγωνισμός είναι πολύ σκληρός, καθώς οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες και τελειομανείς, οπότε οι οργανώσεις προσπαθούν σκληρά να μαζέψουν από τους Ευρωπαίους τους πόρους που δυσκολεύονται στην πατρίδα τους. Οι Ευρωπαίοι πάλι για να φαίνονται αξιόπιστοι, πρέπει να έχουν σχέση με την Ιαπωνία, οπότε έχουν ανάγκη το χρίσμα.
Σε μας μετά την πτώση του «Εσκομπάρ» υπήρξε κάποια αλλαγή. Ούτε ριζική αλλά ούτε και σοβαρή. Με συνδυασμένη δράση υπουργού, αντιπολίτευσης και WKF ο «Εσκομπάρ» μας τελείωσε. Το πως είναι άγνωστο αλλά υποψιαζόμαστε μαγειρέματα. Ο «Εσκομπάρ» και η κλίκα του έπρεπε να παραπεμφθεί για κακουργήματα (υπεξαιρέσεις εκατομμυρίων) και οι διάφοροί συνεργοί του να εκδιωχθούν και να τους αφαιρεθεί η φίλαθλη ιδιότητα. Δεν έγινε τίποτε από όλα αυτά. Οι ίδιοι και οι ίδιοι επικρατούν. Η μόνη ενέργεια που πιστώνεται εν μέρει στην νέα διοίκηση είναι η απονομή των νταν. Όμως μαζί με τους αποδιοπομπαίους τράγους όπως ο γράφων κέρδισαν και όλοι οι πρώην συνεργάτες του.
Καρατε και συνδρομο «Εσκομπαρ» | το χρίσμα
Τι εννοώ λέγοντας το χρίσμα; Θυμάμαι κάποιες συζητήσεις που έκανα για τις προσωπικές εμπειρίες του Σκωτ Λάνγκλεϋ. Τον Σκωτ τον κάλεσα για ένα σεμινάριο το 2014 και για τον οποίο είχα σεβασμό σαν Ευρωπαίο δάσκαλο που τελείωσε το πρόγραμμα «κενσιουσέι (kenshusei)». Μεταξύ μας, ήταν αυτό που ήθελα αλλά δεν μπόρεσα να κάνω. Ο Σκωτ είχε το προβάδισμα και τον σεβασμό των υπολοίπων στον τόπο του. Ήταν ο πρώτος και καλύτερος συνομιλητής των Ιαπώνων κατά συνέπεια αξιοσέβαστος. Όλοι ήθελαν να γίνουν φίλοι του και όλοι ήθελαν να τον έχουν από κοντά. Όταν η σχέση του με την έδρα της οργάνωσης άλλαξε, ύστερα από την σύγκρουση για την απαγόρευση έκδοσης του πρώτου βιβλίου του από την έδρα της Ιαπωνίας, οι ισορροπίες μετατοπίστηκαν και ο νέος υπεύθυνος έγινε αυτός που όλοι ήθελαν να έχουν από κοντά σαν φίλο και σύμβουλο. Επίσης εκείνος, ξαφνικά, έκοψε τις σχέσεις με τον Σκωτ και έπαψε να είναι φίλος του. Κάτι σαν τον ευεργετηθέντα αχάριστο.
Βάζοντας και σε αυτό μια ματαιοδοξία που λίγο-πολύ όλοι όσοι ασχολούμαστε με τις πολεμικές τέχνες έχουμε, όλοι θέλουμε να γίνουμε οι χαϊδεμένοι των Ιαπώνων. Εδώ εμφανίζεται ένα άλλο πρόβλημα. Χοντρικά είναι αυτοί που μπορούν και αυτοί που δεν μπορούν. Οι πρώτοι έτσι κι αλλιώς ξεχωρίζουν οπότε φαίνονται. Οι δεύτεροι καθώς δεν έχουν αξία για να την δείξουν μέσα στο ντόζο αρχίζουν τις δολοπλοκίες, στους σκοτεινούς διαδρόμους. Ότι δεν γίνεται μέσα στο ντόζο γίνεται στο παρασκήνιο. Σε αυτό προστίθεται και το γεγονός ότι προσπαθούν με κομπίνες να προσπεράσουν ιεραρχικά τους υπόλοιπους και βραχυκυκλώνουν τους χρόνους αναμονής για την αναρρίχηση στην ιεραρχία που εκ των πραγμάτων γίνεται «πέτσινη».
Καρατε και συνδρομο «Εσκομπαρ» | συνεργάτες του «Εσκομπάρ»
Έχω υπόψιν μου άτομο το οποίο σε δελτίο τύπου σε τοπική εφημερίδα παρουσιαζόταν με μεγαλύτερο νταν στο καράτε από αυτό που πραγματικά είχε. Αυτό πρέπει να ήταν γνωστό στην Ομοσπονδία αλλά κανείς δεν του τράβηξε το αυτί. Και πως; Στελεχώνει επιτροπές και συνεργάζεται με τους «μεγάλους». Διαφημίζει ακόμη, ανύπαρκτα νταν σε άλλη πολεμική τέχνη με την οποία έτυχε να ασχοληθεί για λίγο καιρό πριν πολλά χρόνια. Αυτό ενώ ταυτόχρονα παριστάνει τον Ευρωπαίο πρωταθλητή, ενώ είναι εντελώς σίγουρο ότι δεν έχει παίξει ποτέ, όχι σε Βαλκανικό πρωτάθλημα αλλά ούτε στην 8δα του Ελληνικού πρωταθλήματος. Ευτυχώς όμως, δεν υπάρχει πουθενά κατάλογος με τους πρωταθλητές καράτε κάθε χρονιάς οπότε δεν κινδυνεύει.
Στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία αυτό λέγεται παραπλανητική πρακτική και εμπίπτει στην απάτη (κατά το αρ. 386 παρ. 1 ΠΚ).
Η τέχνη του; Έτυχε να φτάσουν στα χέρια μου παλιές φωτογραφίες του, όπου ακόμα και οι βασικές στάσεις του είναι λάθος. Οι βασικές στάσεις είναι το θεμέλιο του καράτε. Οι Ιάπωνες λένε, πως είσαι τόσο καλός, όσο καλές είναι οι βασικές σου τεχνικές. Όταν οι βασικές σου τεχνικές είναι χάλια δεν μπορεί τα υπόλοιπα να είναι καλύτερα. Όταν κάποια στιγμή προσκλήθηκε σε σεμινάριο με ένα από τους μεγαλύτερους Ιάπωνες δασκάλους ακόμη εν ζωή, το απαξίωσε ρωτώντας: «θα δείξει τίποτα καινούργιο;» Αυτό είναι ο ξερολισμός σε όλο του το μεγαλείο. Ο μέγας Σωκράτης μπορεί να έλεγε «γηράσκω αεί διδασκόμενος» αλλά οι κατ’ όνομα συμπατριώτες του εν τούτοις δεν έτυχε να τον ακούσουν ποτέ. Φυσικά ο άνθρωπος αυτός, δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Συμπτωματικά (;) ήταν από τους καλύτερους συνεργάτες του «Εσκομπάρ». Σήμερα είναι έμπιστος συνεργάτης του κονκλαβίου γλύφωντας εκεί που έφτυνε χτες. Οπότε δεν είναι τυχαίο ότι το Ελλ. καράτε έχει την πορεία που έχει.
