Μικρές ιστορικές λεπτομέρειες
Ήταν για να συντομεύσουν την έκβαση του πολέμου που είχε σκαλώσει στην Οκινάβα. Ακόμα έπρεπε να στείλουν ένα μήνυμα στο απέναντι δέος την Σοβιετική Ρωσσία. Έτσι το Αμερικανικό βαθύ κράτος επέλεξε να χρησιμοποιήσει το απόλυτο όπλο. Συμπτωματικά πρόλαβε να το κατασκευάσει πριν την Σοβιετική Ρωσσία αλλά και την Ιαπωνία. Αυτό ήταν η ατομική βόμβα. Χρησιμοποιήθηκαν δύο βόμβες οι οποίες έπληξαν δυο Ιαπωνικές πόλεις καθόλου τυχαίες. Η μία ήταν η Χιροσίμα όπου είχαν έδρα τα εργοστάσια της Μιτσουμπίσι (Mitsubishi Heavy Industries), σημαντικός κατασκευαστής πολεμικού υλικού. Η άλλη ήταν το Ναγκασάκι στο οποίο υπήρχαν τα ναυπηγεία που κατασκεύαζαν μεταξύ άλλων τα μονοθέσια υποβρύχια τορπίλες για αποστολές αυτοκτονίας. Στο Ναγκασάκι το 1945 οι παράπλευρες απώλειες αλλά και στην Χιροσίμα ήταν τρομακτικές
Η πρώτη βόμβα με την κωδική ονομασία Little Boy («Αγοράκι»). έπεσε στην Χιροσίμα από το βομβαρδιστικό τύπου B29. Το αεροπλάνο έφερε την ονομασία Enola Gay (το όνομα της μητέρας του πιλότου) την 6η Αυγούστου στις 8:15.
Η δεύτερη βόμβα έπεσε στις 12 το μεσημέρι της 9ης Αυγούστου και σάρωσε τα πάντα σε μια έκταση 5 5 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σκότωσε άμεσα περίπου 36000 και τραυματίζοντας σε διάφορους βαθμούς άλλες 40000. Οι τραυματίες που «κάηκαν» από την ακτινοβολία της βόμβας ονομάστηκαν χιμπάκουσα (被爆者).
Αυτό άρθρο δεν έχει μεγάλη σχέση με τα τακτικά μας θέματα που είναι οι πολεμικές τέχνες της Ασίας και ειδικά της Ιαπωνίας. Πιστεύουμε όμως πως αντανακλά χειροπιαστά την διαπαιδαγώγιση των παιδιών στην Ιαπωνία. Διαφαίνονται κάποιες αρετές που έχουν γίνει δυσεύρετες στις μέρες μας κυρίως λόγω της επικρατούσας αντίληψης και της προβληματικής εκπαίδευσης.
Η ιστορία της φωτογραφίας
Ένα Γιαπωνεζάκι περιμένει στην ουρά στο κρεματόριο με τον νεκρό αδελφό του στην πλάτη του, το Ναγκασάκι, το 1945.
Ο φωτογράφος, Joseph-Roger O\’ Donnell έγραψε:
«Είδα ένα αγόρι περίπου δέκα ετών να περνάει. Κουβαλούσε ένα μωρό στην πλάτη του. Εκείνες τις μέρες στην Ιαπωνία, συχνά βλέπαμε παιδιά να παίζουν με τα μικρά τους αδέλφια δεμένα στην πλάτη τους, αλλά αυτό το αγόρι ήταν σαφώς διαφορετικό. Μπορούσα να δω ότι είχε έρθει σε αυτό το μέρος για σοβαρό λόγο. Αυστηρό ήταν το πρόσωπό του . Το μικρό κεφάλι του μωρού ήταν γερμένο πίσω σαν αυτό να αποκοιμήθηκε γρήγορα. Στάθηκε το αγόρι εκεί για πέντε ή δέκα λεπτά».
«Οι άνδρες με τις λευκές μάσκες πλησίασαν κοντά του και ήσυχα άρχισαν να λύνουν το σχοινί που συγκρατούσε το μωρό. Τότε είδα ότι το μωρό ήταν ήδη νεκρό. Ήταν από τις παράπλευρες απώλειες στο Ναγκασάκι. Οι άνδρες κράτησαν το σώμα από τα χέρια και τα πόδια και το τοποθέτησαν στη φωτιά. Το Γιαπωνεζάκι στεκόταν εκεί ευθυτενές, χωρίς να κινείται, κοιτάζοντας τις φλόγες. Δάγκωνε το κάτω χείλος του τόσο δυνατά που το μάτωσε. Η λάμψη της φλόγας χαμήλωσε σαν να έδυε ο ήλιος. Το αγόρι έκανε μεταβολή και έφυγε σιωπηλά».
